We zijn niet alleen met onze reis bezig geweest
Saskia reist met 12 paarden naar Beijing.
“Heb je zin om mee te helpen met het wegbrengen van een paar paarden?”
“Oh, leuk, wanneer ?”
“Het komend weekend, … naar Beijing”
Met deze vraag overviel onze vriend Ruurd ons op een doodnormale maandagmiddag. Eerste week van juli. Net na onze eigenlijk geplande vertrek…. Emiel kreeg het niet geregeld, maar Saskia wel!
Een paar dagen later zat Saskia samen met Ruurd, 11 Lipisaners en 1 Fries (en veel nietsvermoedende toeristen) in een doodnormaal passagiersvliegtuig van KLM naar Beijing in China. De 12 paarden stonden in 4 containers in de staart van het vliegtuig. Het deurtje naast de stewardessenzitplaats, achter de laatste rij stoelen in de economyclass, was de toegang naar de paarden.
Hun taak: paardenbegeleider / paardengastvrouw -heer.
Per container vliegt een begeleider (groom) mee. Het is de bedoeling dat in elke container een groom staat die de paarden geruststelt tijdens het taxiën, het opstijgen en het landen. Tijdens de vlucht moet de groom ze zo nu en dan van een natje en droogje voorzien. En wanneer een dier ziek wordt (of escaleert) ondersteunt de groom de KLM dierverzorger die bepaalt op welke wijze ingegrepen wordt.
Van het taxiën en van de loeiende motoren (vlak voor het opstijgen) werden de paarden onrustig. Stampende voeten, schuddende hoofden, een gespannen blik in de ogen, zo nu en dan een hinniksalvo dat het motorgeluid overtrof. Eenmaal in de lucht kwamen de paarden tot rust en kwamen ze in een sukkelstand. Hoofden omlaag, rust... Zo nu en dan een slok water, zo nu en dan plukkend aan de zak hooi die naast ze hing. Maar verder voornamelijk slapend en sluimerend.
Tot het moment dat het vliegtuig de banden op de landingsbaan zette was er niets aan de hand. De paarden stonden rustig te eten en hadden waarschijnlijk door dat continue slikken geen last van het drukverschil in de oren.
Na het aanraken van de landingsbaan loeide het geluid van remmende motoren op en nam de onrust weer toe.
Tijdens het remmen stonden de paarden er goed bij. Alsof ze er op geoefend hadden zetten ze zich keurig schrap
naar achteren en stonden ze allemaal redelijk stabiel. Totdat de piloot een beetje bijremde. Toen hielden de paarden het niet meer, schoten naar voren en werden door de deurtjes van hun box gestopt.
De containers zijn gelukkig zo gemaakt dat geen enkel paard beschadigd is geraakt. En ook Ruurd en Saskia hadden hun plekje zo bepaald dat een kopstootje van het paard voorkomen werd.
Na het landen bleef het wat onrustig. Het taxien stelde de paarden niet op hun gemak en eenmaal tot stilstand gekomen werd het ruim van het vliegtuig geopend en werden de paarden, nog voordat de passagiers het vliegtuig uit mochten, met grote laders uit de staart getild. Niet uit dierenwelzijn (wat Saskia aanvankelijk dacht), maar vanuit een praktisch oogpunt. Laat je de passagiers eerst uitstappen, dan verplaatst het zwaartepunt van het vliegtuig naar de staart en valt het vliegtuig achterover (tailtipping). Ooit een vliegtuig gezien dat met de staart op de grond staat? En hoe laat je dan nog de (gevallen) passagiers uitstappen ?
Daar stonden ze dan, de twaalf paarden, midden op het vliegveld van Beijing, wachtend op het volgende wagentje dat hun naar de volgende (tijdelijke) plek brengt.
Dat was het laatste dat Ruurd en Saskia van de paarden hebben gezien. Vanaf dat moment brak de vrijheid aan en mochten ze van de stad genieten.
Saskia (die toch al nooit zonder tegenzin vliegt) heeft zowel op de heenweg als terugweg een toptijd beleefd. De heenreis vanwege de zorg voor de dieren. En terug vanwege het prachtige uitzicht en de mogelijkheid om daar van te genieten.
Tijdens de heenvlucht zag Saskia de route die de piloot koos om in Beijing te komen: precies de route waar zij op dat moment (als de reis niet was uitgesteld) zou rijden. Op de heenweg was er amper een mogelijkheid om daar iets van te zien. Het was nacht! En daarbij was het te leuk om bij de paarden te zijn.
Tijdens de terugvlucht was er volop gelegenheid voor. Het vliegtuig vertrok vroeg op de dag en bovendien mochten Ruurd en Saskia executive businessclass vliegen.
Natuurlijk was de verwennerij (openingsvraag v.d. stewardess: heeft u zin in een glaasje champagne?) heerlijk, maar echt fantastisch was de mogelijkheid om van het uitzicht te genieten. In de vrijwel lege businessclass konden ze zitten waar het uitzicht op dat moment het mooist was. Ze hebben wat afgewandeld!
Vanuit Beijing vlogen ze over de Gobiwoestijn (zuidelijk deel van Mongolië) richting Siberië (ligt ten noorden van Mongolië). De Gobiwoestijn was prachtig zanderig, volgens Ruurd wel "ernstig kaal". Het noordelijke deel van Mongolië was mooi groen. Een afwisselend ruim landschap met heuvels, bomen, meren, waarin bijzonder weinig bebouwing te herkennen was. De overgang naar Siberië was bergachtig met scherpe, besneeuwde toppen. En daarop volgde het lieflijke landschap rondom het Oeralgebergte, de natuurlijke grens in Rusland tussen het Aziatische en het Europese werelddeel.
In het Europese deel van Rusland een tijd boven een grote rivier gevlogen, die met grote lussen het landschap inkleurde. Sommige lussen stonden gedeeltelijk droog, doordat de rivier in de loop van de tijd een andere route had gekozen.
En vanaf Moskou werd het bewolkt en bleef het bewolkt totdat ze in het regenachte Nederland landden.
Terwijl het vliegen voor Saskia normaal gesproken een vorm van verplaatsen is, vormde het nu het absolute hoogtepunt.
Ja... 6 dagen Beijing was al buitengewoon bijzonder. Het was gaaf om over de muur te lopen, om de verboden stad te zien en om met Ruurd (blond en pakweg 2 meter!) in Chinese eettentjes verrast te worden door het verrukkelijke chinese eten. Het was ook bijzonder om zo onverwacht naar een andere wereld geslingerd te worden en om opeens een paar dagen door te brengen met een vriend die we welliswaar al erg lang kennen, maar die we veel te weinig zien.
Maar Beijing was (hoe is het mogelijk) een tussendoortje tussen de twee ongelooflijke hoogtepunten die de heen en terugvlucht -met stip- waren.
 | |  | |  |
Ruurd op Chinese muur | | poserend meisje | | vlieg(auto)route naar huis |
